Hala bloguma bakanlar , okuyanlar oluyor diye bir ses vermek
istedim sadece.
Beni merak edenler için şükürler olsun ki aktif tedavim bitti ve 5 sene boyunca sabıkalıyım yani
kontrol altındayım.3 ayda bir yüreğim ağzıma gelerek kontrollerimi yaptırıyorum.
Saçlarıma gelince , Saçlarım epey uzamıştı ama geçtiğimiz hafta tekrar bu halime
döndüm.
Saçlarımı Türkiye’de ilk defa çekilen ve bir çok kadına umut
olacak bir belgesel filmi için 6 kadınla beraber tekrar kazıttım. Ters giden
bir şeyler olmaz ise belgesel filmimiz haziran ayında film festivalleri ile
gösterime girecek. :)
Bloguma yazmaya gelince sene başından beri çalışma hayatıma
geri döndüm.
2 Çocuk annesi çalışan bir kadının aynı zamanda “ Meme Kanseri
Farkındalık” projelerini de devam ettirmesiyle birlikte bloğuma çok vakit
harcayamıyorum maalesef.
Ama bu yazmıycam anlamına gelmiyor tabi ki…Yaşadıklarımı
yazıp saklamaya devam ediyorum. Ne zaman hayata geçer bilmiyorum ama bir kitap için kollarımı sıvadım.
Bu zorlu süreçte yanımda olduğunuz için ise binlerce kez teşekkürlerimle...
Bu zorlu süreçte yanımda olduğunuz için ise binlerce kez teşekkürlerimle...
" Mutlu olmak için içinde bulunduğunuz andan daha
iyi bir zaman olduğuna karar vermek için beklemekten vazgeçin. Mutluluk bir
varış değil, bir yolculuktur. "
Konfüçyüs