1hayat3melek / instagram
Resim kaynak : www.joojoo.me

1 Nisan 2014 Salı

Kabullenme

Arabamıza bindik.
Az önce duyduklarımı düşündükçe yüreğim daraldı.
Mememdeki masum sandığımız kitleyi en başından beri bilen,bana destek olan ablalarımı sonra da can dostum Esra'mı aradım.
Sanki hastalığımın adını sakladıkça patlayacak aksine söyledikçe rahatlayacakmışım gibi
Ben Meme Kanseri'yim diye ağlayarak haykırdım her telefonda...

Soluğu kadın doğum doktorumun yanında aldık. Küçük ablam , Pınar'ım hemen yanıma koştular.

Kadın doğumcum raporu görünce inanamadı. Güçlü olmaya çalıştı ama ağlamamak için zor tuttu kendini. Notunu alırken demek artık yaş 35 de değil her kitleye şüpheyle yaklaşmak gerek dedi iç çekerek.

Çıktık hastaneden...
Sevdiğim herkesi arayıp haykırmak istiyordum hastalığımı. İçimde tuttukça yüreğim daralıyordu.

Son 1 yıldır tanıdığım ama abla kardeşten farkımız olmayan Tuba ablamı aradım.
Adım gibi biliyordum o beni dualarıyla biraz daha hafifletecekti.
Tuba abla diyebildim sadece ağlayarak. "Yavrum n'oldu n'olur söyle" dese de boğazımdaki düğümlerin izin verdiği kadar konuşabildim.
"İnan size nazar değdi yavrum , bu bir sınav" dedi gözyaşlarını içine akıtarak.

Çınar...
Yavrum...
Canımın içi...

Hep gözümün önündeydi ama nedense onun hakkında konuşmak istemiyordum.Onun adı geçtikçe yüreğime bıçaklar saplanıyordu. Gözyaşlarımı tutamıyordum.

(Bu hastalıkla beraber anne olmanın bambaşka korkular olduğunu bir kere daha anladım.)

Evimize geldik. Küçük ablamda bizimleydi zaten. Ağlamaktan kızarmış burnu ve gözleriyle çaresizce evime koşan büyük ablam gözlerimin içine bakıyordu.

Ben ise şimdilik gözyaşlarımı içime akıtıyordum.

Kardeşim de öte can dostum Esra'm,
2 küçük meleği ve yine çok sevdiğim eşi Ahmet'le evimizde aldılar soluğu.
Nefessiz kalmıştım ya hani bir nefes oluyorlar canıma.

Küçük ablamın aklına bioenerji ile uğraşan arkadaşını aramak geliyor ve yüreğimize ateş gibi düşen hastalıktan bahsediyor.

Meme kanserinin daha çok anaç insanlarda görüldüğünü söylese de şu sorusu ablamla gözlerimizin buluşmasına neden oluyor...

Nuray'ın yakın bir geçmişte derinden üzüldüğü ya da  çok öfkelendiği bir durum mu oldu ?

14 yorum:

  1. Tesadüfen karşılaştığım bu blogta gözlerim dolu dolu okudum bir anne adayı olarak. Ama özellikle de bir anneyse bu hastalığın karşısındaki güçlü olmak zorunda güçlü olmalı...tüm sevenleri özellikle de ona ihtiyacı olan onun yokluğunu içlerine hiç sindiremeyecek olan o küçük melekler için. Çok zor bir durum olduğununun ve dışardan konuşmanın kolay geldiğini biliyorum ama siz tüm bunlar için güçlü , araştırmacı olup doğru tedavinizi uygulayın.Rabbimde sizin yardımcınız olucaktır inşallah;) Allah tan şifa şifa şifa diliyorum size....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güçlü olmak...Evlatlarımız için. İnanın anne olunca gösterilen metanette yaşanılan korkularda bambaşkaymış.Çok teşekkür ederim dualarınız için.

      Sil
  2. Allahtan şifa diliyorum

    YanıtlaSil
  3. Çok çok geçmiş olsun ... bizim yaşadığımız şeyler o kadar boşmuşki ... Dularımız izinle ..bu zorlu sürecei çok çok iyi atlatacağınıza inanıyorum! Melekler sizi korusun....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef hayatın telaşına düşüyor ve asıl değerleri ihmal ediyoruz.Bu dualarla iyileşeceğime bende inanıyorum.

      Sil
  4. Öncelikle çok büyük geçmiş olsun. Yazdıklarınızı okurken bir anne olarak gözyaşlarımı tutamadım. Benimde 3 yaşında bir oğlum var. Tek çocuk. Ateş düştüğü yeri yakar. Sizi ancak sizin durumunuzdaki insanlar anlayabilir. Ne yazık ki bu böyle. Yüce rabbim size yardım etsin, hayırlısıyla hastalığınızından sağlıkla kurtulmanızı dilerim.
    Kanseri yenmek için en önemli şey "bağışıklık sisteminizin kuvvetli" olması. Hepimizde kanserli hücre var. Doğuştan vücudumuz otamatik olarak bu kanserli hücrelerle savaşmaya programlanmış. Ama ne yazık ki bağışıklık sistemimiz çöktüğü anda çok geç kalınmış oluyor ve işte o zaman "kanser" olmuş oluyoruz. Size iki şey önereceğim. D vitamini hayati önem taşıyan bir vitamin değil bir hormon. Onunla ilgili "D vitamin Devrimi" adlı kitabı mutlaka en kısa zamanda okumanızı ; bu kitap yazan iç hastalıkları uzmanı Dr.Soram Khalsa'dır. 2007’de meslektaşları tarafından “en iyi doktorlar” arasında gösterildi. Amerika Holistik Tıp Birliği’nin kurucu üyesidir.

    İkincisi de http://www.umitaktas.com bu adreste yazılı olan site Dr.Ümit Aktaş a aittir. Bu siteye girdikten sonra "kanser için immunoterapi" bölümünü bulup, orada yazılanları okursanız çok sevinirim. Artık ABD'de kanserli hastalara kemoterapi, radyoterapi uygulanmıyormuş. Hastanın acilen bağışıklık sistemini kuvvetlendiri yöntemler uygulanıyormuş. Bunların başında da "D vitamini" geliyor. ABD'nde bir çok pankreas kanseri hastasını sadece "limon kabuğu" yemesini sağlayarak, bu hastalar kanseri yenmiş. Limonun kabuğunda hiç bir gıdada olmayan bir antioksidan madde varmış.
    Çok uzun yazdım, umarım size yardımcı olabilmişimdir. Lütfen çok araştırıcı olun. Gözünüz kapalı kendinizi doktorlara emanet etmeyin. Sizin içinize yatmayan bir kararı lütfen araştırmadan onaylamayın.

    Çok büyük geçmiş olsun. Allah yardımcınız olsun, oğlunuza, eşinize ve size sağlıklı ve uzun ömürlü mutlu bir hayat diliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bağışıklık sistemi....İşte bütün mesele bu dediğiniz gibi.Önerdiğiniz linkleri araştırıcam bende.Çok teşekkür ederim tavsiyeler ve dualar için.Sevgilerimle

      Sil
  5. Kanser olan ancak dualarla ve bol moralle bu illeti yenen birinin kızı olarak, karşılaştığınız bu duruma inanın çok üzüldüm ve etkilendim.... Ama ben eminimki size karnınızdaki mucizeyle birlikte bu derdi veren allahım hepinizin yüzüne bakacaktır ve sonunda buradan güzel günlerinize dair paylaşımlarınızı da takip edebileceğiz ������ Allah'tan sizlere acil şifa ve moral diliyorum.... Ümidinizi moralinizi dualarınızı eksik etmeyin.... Başta siz olmak üzere bu hastalıkla karşı karşıya kalan herkese acil şifa olsun inşallahh!!! ����

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel günlerimizin resmini paylaşmayı niyet ettim. Umarım her şey çok daha güzel olacaktır.

      Sil
  6. çok geçmiş olsun.Allah şifalar versin..DUALARIMIZ Sizinle inşallah..

    YanıtlaSil
  7. Sevgili Nuray,
    Malesef hassas insanların derdi bu hastalık. Çok yakın zamanda annem 3. evreden atlattı bu hastalığı....Prof.Dr.Serdar Turhal http://www.serdarturhal.com.tr , cerrahpaşadan anadolu hastanesine kadar gitmediğim dr. kalmamıştı, kendisine mutlaka danış Bundan sonra sadece kendini düşün , olur mu?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın...Hassas insanların geldiği son aşama galiba. Ama öyle bir anda tokat gibi geliyor ki...Nelere üzülmüşüm neleri dert etmişim diyorsunuz.Hamilelik durumumdan dolayı tüm doktorların ortak söylediği şu oluyor maalesef. "Doğumdan sonra tekrar görüşelim..." Sevgilerimle

      Sil